பதிவுகள்

அண்மையில் தமிழ் வாக்குகள் சாதி ரீதியாகவும் சமய ரீதியாகவும் பிரதேச ரீதியாகவும் பிரிக்கப்படும் வாய்ப்புகள் அதிகரித்து வருவதை குறித்து ஒரு கட்டுரை எழுதியிருந்தேன். அக்கட்டுரை தொடர்பாக ஒரு சமூக செயற்பாட்டாளர் என்னோடு கதைத்தார். அவர் காரைநகரில் உள்ள சமூக மேம்பாட்டு அமைப்பைச் சேர்ந்தவர். கடந்த உள்ளூராட்சி மன்றத் தேர்தலின் போது இந்த அமைப்பு என்னோடு தொடர்பில் இருந்தது. அவர்களை ஆதரித்து கட்டுரைகளையும் எழுதி இருக்கிறேன். 

விக்னேஸ்வரன் கட்சி தொடங்கிய போதே அவர் இரு முனை எதிர்ப்புக்கு முகம் கொடுக்க வேண்டியிருந்தது. ஒரு முனை தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு. மறுமுனை தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணி. அவர் அண்மையில் தனது தலைமையில் ஒரு ஐக்கிய முன்னணியை உருவாக்கியதை தொடர்ந்து அந்த எதிர்ப்பு மேலும் தீவிரமாகியுள்ளது. இதில் கூட்டமைப்பின் எதிர்ப்பை விடவும் மக்கள் முன்னணியின் எதிர்ப்பே விக்னேஸ்வரனைக் கூடுதலாக நிதானமிழக்க செய்கிறதா என்று கேட்கத் தோன்றுகிறது. 

குருதி சிந்திய ஒரு பெருந் துயரம் அது. இப்போது நினைத்தாலும் மனம் பதறுகிறது என்கிறார் அநதப் பெருந்துயரில் தன்னைச் சார்ந்தோரைப் பறிகொடுத்த முனியன்.

ஜனாதிபதித் தேர்தலில் மாபெரும் வெற்றிபெற்ற ராஜபக்ஷக்கள், பொதுத் தேர்தலில் மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மையை எப்படியாவது பெற்றுவிட வேண்டும் என்கிற இலக்கோடு இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அதன்மூலம், 2015 ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தோல்வியடைந்து வெளியேறும் வரையில் தாம் வைத்துக் கொண்டிருந்த கேள்விகளுக்கு அப்பாலான நிறைவேற்று அதிகாரத்தின் முழுமையையும் மீண்டும் அடைந்து கொள்ளலாம் என்பது அவர்களின் எதிர்பார்ப்பு. 

Last Sunday, February 9th, saw the inauguration in Jaffna of an Alliance by the name of ‘Thamizh Makkal Thesiya Koottani’ led by former Chief Minister of the Northern Province C.V. Wigneswaran. On the day following a Tamil National People’s Front 2nd tier leader who had earlier been the first person to idolize the former Chief Minister as the next National Leader of the Tamils predicted thus during a YouTube interview, “….Wigneswaran’s Alliance is only for Parliamentary seats, the Alliance will break up within 6 months post-General Election”.

தமிழ்த் தேசிய அரசியலில், மாற்றுத் தலைமைக்கான வெளி, யாழ். தேர்தல் மாவட்டத்திலுள்ள ஏழு பாராளுமன்ற ஆசனங்களுக்குள் மெல்ல மெல்லச் சுருக்கப்பட்டுவிட்டது. கடந்த சில ஆண்டுகளாக, மாற்றுத் தலைமைக் கோரிக்கையாளர்கள் முன்னெடுத்துவரும் அரசியல், இதைத்தான் உணர்த்துகிறது. அவ்வாறான கட்டத்தில் இருந்துதான், மாற்றுத் தலைமைக் கோரிக்கையாளர்களும் அதன் ஆதரவுத் தரப்பினரும், எதிர்வரும் பொதுத் தேர்தலைச் சந்திக்கப் போகிறார்கள்.